شکر ایزد را به‌جا می آورم
هرکجا نامی زِ “بلغان” آورم
مسند گرمی و شور است اینجا
حسّ و حالی به وفور است اینجا
حاجتی نیست به وصف و تعریف
شهره بودَست به “بلغان شریف”
شرح حال خواندنی داریم ما
چهره‌های ماندنی داریم ما
چهره‌ای چون “ممّدِ عبدالرحیم”
گیوه بافد؛ زنده بادا و مقیم!
وآن دگر هم “علنقِنِ محمدی”
در حصیر و بوریا سرآمدی
کدخدا داریم “خواجَه محدَلی”
روح او مغفور باد و مُنجَلی!
“ممّدِ زینل” هیچ یادش کنی؟
او که آورده به بلغان شرکتِ تعاونی
“شیخِ صدیقی”، امامِ جمعه‌ها
عاقدِ عقد و عروسی‌های ما
یادی از معلم عزیزمان “حسینعلی”
“طالبا” و “خواجَه اشرف”، مرحومِ “خواجه علی”
یاد باد آن شاعر و شیخِ عزیز
پدرِ بنده که بُد “شیخ عزیز”
مردِ اخلاص و عمل، عند الله
حاجیِ صدق و صفا “اسدالله”
توی این جشن و سرورِ جاری
خالیه جای “شهید احراری”
“حاجی عبدالله دبیری”؛ زنده باد!
مدرسه آورده او؛ پاینده باد!
اهل فضل و اهل شعر وفلسفه
وه چه بسیارند در این دهکده
…
راستی اطراف بلغان دیده ای؟
هیچ تو اکناف آن پیموده ای؟
چند وختِ نِچِسته “موه سُتَه”؟
یا “گدی” یا “اشکتِ رهکِ” و یا هُم “که سیَه”
آخرین باری که چِسته کی بُدِ؟
تَهِ “دِرَه”، تا خودِ خودِ “طِلادونِ”
اسم چندتا چشمَه تو بِشُم بِگِ؟
غیرِ اِ “خونووِ” و آن “پدگِ”
جَ یَیِ خَش دور ما فتُّ وفراوونِ کاکا
“بودر” و “گچی” و “سورون”…حتی اِ “برکه سه‌تا”
“نجم الدینِ”، “کُه‌زِ” و “دروَیِ دوکو”
“دشتِ مُشک” و “دشت گرد” و “گُلسِتو”
راستی امسال شاپُخ کسی “بالاتَوَه”؟
تحتِ “برکه‌یِ اسماعیل” یا تِک “دِرَه”
نونِیَ‌یِ محلّیمو خیلی خَشِ، قبول تهَه؟
پَتکِ “کواسِ” و “خِمیرِ شِری” هنو تهَه؟
“فَلزی” و “چووَلو”، “مَهیَتَکِ”
“نونِ نازک”…یکی دِگَه هم هَه…”لیتَکِ”
اِیا که وارَپخیم با “خوو” و ” تَوَه”
چه بگُم از “سُرِ” و “کلیَ‌سُرِ”، “مهیاوَه”؟
…خاب دِگه،
وختی نی اگِ نَه از بازِنِیامو هَم مَگُت
از پوشِشِ‌یَیِ قدیم و لباسِ زِنِیامو هَم مگت
“مُچِ‌فیل”، “یَلَختُر” و “پیش‌کل‌کُله”
“بُلاچَک”، “هفت‌سنگی” و “تیلمبَه”
“نَدربازی”، “ریخِ” و “کم‌بابا”
دُتِیا “سنگِ‌پیچِل‌پیچلانِ”، پُسِیا “دارتِپا”
جَیِ اِ هَمَه بازِنیا که (بَه قول لارنِیا) اِقد خَشِن
اُشگِلِتِ کامپیوتر و پلی‌استِیشِن.
…بگذریم؛ وخت کمِ و فرصتی نیُّ و مو چِدُم
وَلِ از همَش خَش‌تر اِیه:
“خرِ سوز، پاردُمِ سوز، دُمِشو بگیر که اومدُم”.
——-
مصطفی روستائی
سروده شد جهت “نخستین جشنواره‌ی نوروزی فرهنگ و هنر بلغان”
فروردین 1391
