سعید جمالپور

18/04/2013 بدست بهلول بلارک

شعری زیبا از شاعر جوان سعید جمالپور

تولد یافتم در شهر محمود*	که سال شمسی ام هفتاد و یک بود*
نام من را، چون مبارک شد سعید*	خنده بر لب غصه بر ما شد بعید*
هفت سال از عمر، آنجا سپری*	خاطرات کودکی و خنده های گذری*
حیف آنجا در مسیر آب بود*	مردمان در فکر کوچ و قلب ها بی تاب بود*
هر قبیله سوی جایی کوچ کرد*	شهر محمودی به روزی پوچ کرد*
ما بسوی شهر بلغان آمدیم*	سوی فرهنگ اصیل و اهل ایمان آمدیم*
از زمان کودکی هم درس بود هم کار جوش*	زندگی با رنج و سختی، می شود چون شهد و نوش*
رشته تحصیل من معماری*	تا هنر زنده بماند از پی دیناری*
رشته ام بیشترش طراحی است*	یا که بهتر هنر جراحی است*
یک بنا بی جان کنم با جان بنا*	تا که هر بیننده بیند روح شد از تن جدا*
هر کسی خواهد بسازد خانه ای*	قیمت پایین و زیبا بهر خود کاشانه ای*
می کِشم طرحی به اندک ثانیه*	هر که بیند زود گوید این بنا ساسانیه*
زدم دفتر کنار جوشکاری*	دهم با ملت خود دست یاری*

10/04/2013 بدست بهلول بلارک

سلام ای اهل بلغان مردم پاک

سلام اي اهل بلغان، مردم پاک*	سلام ای چون طلای مانده در خاک*
سلام من به جمع گرم یاران*	در این ایام خوش، فصل بهاران*
دو بیتی شعر، وصف شهر بلغان*	سروده شاعری ناپخته و خام*
بگویم از مکانش حوزه لار*	فضای سبز، اینجا بوته ی خار*
درختان، نخل و گز، کلخنگ و بانه*	که هر کس اولی دارد به خانه*
زبان ملتش باشد اچمی*	کسی اول شنیده گفته رومی*
به بلغان فصل تابستان شده ده*	زمستان دو شده بر ملتش مه*
به اینجا شاعری باشد گرانقدر*	همان فیروز باشد طالع بدر*
معیشت بهر مردم قشم و بندر*	کشاورزی رها شد آخر سر*
به کوهستان روی هر دره نامیست*	به زیر چشمه ها یک کاسه جامی است*
یکی از دره ها نامش بودر شد*	که دره بین آنها در به در شد*
یکی دیگر که شد نامش گراشی*	عسل بوده فراوان در حواشی*
اگر خواهی روی از بهر پونه*	به شهری برو ای مرد خونه*
چو باران خوب گیرد دشت لهواز*	فراوان خهر و دل می گردد آغاز*
بدان سوغات بلغان خوردنی نیست*	برای شهر دیگر بردنی نیست*
معطر می شوی همچون گل یاس*	گرانتر قیمتش باشد ز الماس*
بله، ای دوستان مهیابه این است*	که تک سوغات بلغان سرزمین است*
سعیدا وصف بلغان سخت باشد*	میان حومه، خود بر تخت باشد*

شاعر: سعید جمالپور